Deze column schreef ik voor het online magazine over politiek en maatschappij: OpinieZ.com. Het is nogal een statement; u mag hem rustig overslaan als u geen zin hebt in deze materie 🙂

Heeft u ook zo genoten van de inaugurele rede van Donald Trump? Ik wel. Weet u waarom? Zijn verhaal weerspiegelde niet alleen het broodnodige gezonde verstand, maar schetste ook een aantrekkelijk beeld van een nieuw succesvol USA. Boven alles straalde zijn rede een vitale vaderlandsliefde uit. Liefde voor zijn land, liefde voor de grondwet, voor de geschiedenis, voor de kracht van de Amerikanen, de helden, de cultuur, de mentaliteit, de intrinsieke waarde van deze geweldige natiestaat kortom, en de kansen die er voor het oprapen liggen om deze natiestaat weer te revitaliseren. Trumps hedendaagse nationalisme knalt erin en werkt bijzonder aanstekelijk, zelfs tot ver over de Atlantische Oceaan. En terecht.

Nationalisme mag weer. Sterker nog: nationalisme móet. En wel nu.

Want lieve help, wat is nationalisme toch in het verdomhoekje gezet en in een kwaad daglicht gesteld door de globalistische horden. Hoog tijd voor eerherstel van gezond nationalisme, nationalisme 2.0, de vaderlandsliefde in een hedendaagse, zinvolle en inspirerende vorm. Zonder racisme, zonder grootheidswaan. Realistisch maar evengoed sterk geworteld in de bevolking van het land, de burgers. Trump geeft het voorbeeld. Wij moeten het volgen en in ere herstellen nu het momentum er is. Ook in Nederland.

‘Nationalisme is Hitler’

Nee nee nee, zeggen de globalisten. Nationalisme is Hitler! O ja? Welnee. Hitler was helemaal geen nationalist. Hij noemde zijn ideologie misschien zo, maar hij was juist een imperialist, hij wilde van Duitsland een wereldrijk maken. Hitler was een globalist avant la lettre en leed dus aan een ziekelijk verblindende grootheidswaan. Nationalisme heeft daar niets mee te maken. Dat staat daar lijnrecht tegenover.

‘Nationalisme is oorlog’

Nee nee nee, zeggen de globalisten. Geen nationalisme, want dat leidt altijd tot oorlog! Kom nou. Imperialisme doet dat. Het verlangen naar oorlog zien we opdoemen bij imperialisten en globalisten in Davos, in de EU en de NATO. Imperiums willen voortdurend hun rijk en macht vergroten, leggen volkeren graag hun wil op, schrijven voor hoe mensen moeten leven, zijn uit op de grondstoffen van anderen, willen steeds meer onderdanen, meer belasting, grijpen naar de wapens ter meerdere glorie en groei van het eigen imperium. Globalisten verlangen naar oorlog. Nationalisten niet. Die verlangen eerder naar vrede, veiligheid en bescherming van de eigen burgers.

‘Nationalisme is racisme’

Nee nee nee, zeggen de globalisten. Nationalisme is racisme! Eigen volk eerst! Maar dat is niet wat nationalisme 2.0 inhoudt. De enigen die voortdurend over zwart versus blank en inheems versus koloniaal, over afkomst of herkomst lopen te mekkeren, dat zijn nou juist de globalisten. Zij trekken landen en gezinnen uiteen en proberen de wereld in te delen in groepen van bepaalde kleur. Zij zijn gefocust op ‘Etnos’, een volk. Nationalisten niet. Die focussen op ‘Demos’, alle burgers van een Staat. Nationalisten kijken niet naar kleur. Die kijken naar taal, cultuur, geschiedenis, gewoonten, tradities, normen en omgangsvormen en het gezamenlijke, wat zorgt voor een zekere samenhang en onderlinge loyaliteit binnen een Staat.

Ja ja ja, woorden eindigend op –isme zijn best eng. Dat snap ik ook wel. Maar álles wordt eng zodra het in verkeerde handen valt. Globalisme is van zichzelf al eng, omdat die ideologie per definitie onderdrukking, macht en dwang nodig heeft om te overleven, over steeds meer burgers wil heersen om een bepaalde koers in de wereld te realiseren. Een koers die dwars staat op de menselijke aard, die dwars staat op individuele vrijheid, dwars staat op de menselijke maat en de menselijke conditie. Die individuele vrijheid overschreeuwt met haar utopistische grootheidswaan.

Individuele vrijheid

Nationalisme 2.0 is juist nodig om het moderne concept van het individu en de individuele vrijheid ruimte te blijven geven. Ruimte en vrijheid waaruit alle welvaart, innovatie en vooruitgang voortkomen. Nationalisme 2.0 heeft respect voor de burger, ziet de burger als soeverein, als opperste baas van een Staat die de uitvoerende politiek effectief ter verantwoording roept. De natiestaat is dan ook de allerbeste vorm voor vrijheid in geborgenheid.

Ja ja ja, ik weet dat het wel wat genuanceerder mag. Ik zie dat heus wel. Maar in tijden van nood sneuvelt de nuance. In tijden van nood kun je maar beter kristalhelder zijn en de waarheid benoemen, namelijk: globalisten hebben een pesthekel aan de natiestaat. Ze hebben een hekel aan de burger. Ze walgen van het idee dat de burgers tezamen de dienst uitmaken. De traagheid van het democratische proces is ze een doorn in het oog. Ze zijn dan ook al jaren bezig om natiestaten geheel en al te ontmantelen.

Klaus Schwab zei een paar jaar geleden al dat hij blij was overal the government te hebben penetrated, iets waar het WEF bijzonder trots op is. In Nederland werd de regering zelfs al eerder omgebouwd tot een tandeloze navolger van internationale verdragen en Europese afspraken, al of niet geholpen door ngo’s die de regering succesvol voor de rechter slepen.

WEF-agenda

Tandeloos tot diep in onze grondwet aan toe, want daarin hebben we op een onbewaakt ogenblik de internationale verdragen boven onze eigen wetgeving gesteld. Weg soevereiniteit. Een natiestaat zonder soevereiniteit is geen goede natiestaat, dat is een uitvoeringsorgaan. Gemeenten krijgen nota bene nog meer voor elkaar dan kabinet en parlement tezamen. Als je érgens de globalistische agenda van het WEF ziet worden uitgerold, dan is het wel in de Nederlandse steden.

Expansie

Het EU-imperium is meer dan ooit met expansie bezig. De megalomane kosmopolieten beweren dat het volk gediend is met nóg een Georgië erbij, nóg een Roemenië erbij, nóg een Moldavië er bovenop, met Oekraïne als de kers op de taart. De Euro-imperialisten denken dat ze ons kunnen dwingen tot eenheidsworst via drang, dwang en wetgeving, via controle, belasting en omkoperij.

Maar zeg nou zelf: voelt u zich net zo verwant met Moldavië als met Gelderland? Voelt u zich vertegenwoordigd door de niet-Nederlandssprekende Italianen in Brussel? Bent u wel een beetje trots op de geschiedenis van Duitsland, Polen, Letland of Frankrijk? Hoeveel Deense literatuur hebt u eigenlijk gelezen? Noem eens een beroemde Griekse schilder? Misschien weet u nog meer over Hollywood dan dit.

In Brussel en Davos komen onze regeringsleiders bijeen die niet voor ons strijden maar juist tegen ons. Met de rug naar ons toe, met de blik op imperialistische vergezichten, ze bekokstoven imperialistische plannetjes voor een Verenigd Europa, ze geven er in het geheim een klap op en keren terug naar hun eigen parlement waar ze Brussel als excuus kunnen gebruiken tegen de wil van het volk.

Dit kan niet meer. Dit mag niet meer. Dit moet stoppen.

Marionettentheater

In Nederland dachten we als burgers nog lang dat we het met verkiezingen wel konden repareren. Maar hebt u inmiddels door hoe het zit? Hebt u gezien wat Den Haag voor elkaar kan krijgen? Niets, hè? Woordjes roepen. Zinnetjes zeggen. Uitspraken doen. En dan daarna gewoon hetzelfde blijven doen als altijd, wat nou juist door de burgers naar de prullenbak is verwezen. Woorden. Geen daden. Niets komt er uit de handen van het kabinet, niets uit de Kamer.

Logisch. Ze hebben geen stokken om te slaan, geen poot om op te staan. Ze zijn een marionettentheater dat bestuurd wordt met globalistische hand, buiten de wil om van de Nederlandse burgers. Onze regering durft tegen die hand niet eens te praten. Ziet u het nou eindelijk? Hebt u het eindelijk door? Wij, de burgers, kunnen poppetjes vervangen maar hebben geen zeggenschap over de touwtjes. En als wij zo doorgaan zal ‘Nederland’ als Staat, als cultuur, als identiteit voor mijn part, spoedig niet meer bestaan en krijgt Koningin Máxima uiteindelijk gelijk met haar omstreden uitspraak: ‘de Nederlander bestaat niet’.

Identiteit

Luister eens. Nederland is groot genoeg van zichzelf. Nederland heeft in het verleden ook al bewezen innovatief, slim, welvarend en modern te zijn. Handelsovereenkomsten zijn mooi, maar we moeten niet de grenzen opengooien. Een land zonder grens is geen land. Een land zonder herkenbare cultuur, taal en geschiedenis is geen land. Een land dat ‘weg-met-ons’ roept is geen land, een land dat zich schaamt voor zijn verleden en zijn taal is geen land, een land dat zijn eigen gewoonten en tradities verafschuwt is geen land. Een land dat geen oog heeft voor zijn eigen kleurrijke geschiedenis is geen land.

Nederland is juist een sterk land dat de zeeën heeft bevaren en Nobelprijswinnaars heeft voortgebracht. Behandel het dan ook zo! Als we ons land niet eren, koesteren en beschermen, worden we willoze onderdanen van een imperium. Dan zijn we alleen nog goed voor het betalen van belastingen en om als kanonnenvlees te dienen in een leger. Dan is het gedaan met de Nederlandse identiteit. Dan zijn wij zelf poppetjes geworden.

Wacht niet op Den Haag

Nee nee nee, onze regering gaat dat niet voor ons regelen. Wij moeten als burgers zelf onze cultuur blijven beschermen. Let wel: zonder bloedvergieten. Zonder geweld. Met liefde. Liefde voor ons land, onze taal, cultuur en geschiedenis. Met de rug recht. Pal staan voor onze leefwijze, voor onze normen, omgangsvormen, voor onze gewoontes zoals paasvuren, Sinterklaas en vuurwerk, voor de zomerse barbecue, de jaarlijkse vliegvakantie, de kinderboerderij, de boerderijwinkel, de koeien in de wei, de gezellige binnenstad. Dwars tegen de trends in. Dwars tegen Brussel in. Dwars tegen Davos in. Dwars tegen nieuwkomers die niets om Nederland geven.

Wacht niet op Den Haag maar zeg: Wij zijn Nederlander, dragers van de Nederlandse identiteit. Je bent welkom als je meedoet, maar ongewenst als je ons haat. Blijf dit uitdragen en zeggen. Zeg het tegen iedereen en tegen jezelf in het bijzonder. Schaam je er niet voor, wees er juist trots op. Laat het zien.

Hoera voor de liefde voor ons land, het land dat ons huisvest, voedt, opleidt, carrière en vertier biedt, ons ongekende mogelijkheden biedt, ons verzorgt wanneer het nodig is, ons prettig oud laat worden, ons beschermt tegen het inkomende kwaad en tegen misbruik van onze gastvrijheid. Hoera voor nationalisme 2.0!

Deze column verscheen op 2 februari 2025 op OpinieZ.com