Stel nou, dat ik me erbij neerleg. Stel nou dat ik  niet langer een punt maak van de import van de vrouwenonderdrukking?

Stel dat ik niet meer fulmineer tegen de nadrukkelijk zichtbare vernedering op de openbare weg, de vrouwen- en homohaat op scholen, de politiek-correcte zelfcensuur van musea en openbare gebouwen?

Stel dat ik dit allemaal ga accepteren?

Stel nou, dat ik me niet meer druk maak over de volledige uitverkoop van onze moeizaam bevochten vrouwenrechten? Stel dat ik  mijn westerse vrouwenleven gewoon weer stap voor stap ga inleveren? Dat ik mijn vrijheid gewoon weer laat inperken, deze keer niet door de benepen christelijke moraal maar door de vers geïmporteerde misogyne Midden-Oostenmentaliteit? Stel dat ik me vrijwillig door deze waanzin laat inpakken zoals de linkse intellectuelen vanaf hun ivoren torens zo graag lopen te stimuleren?

Stel dat ik me vrijwillig alle verworvenheden laat afnemen door de mannelijke hoer-roepers en in-het-gezicht-spugers uit Turkije en Noord-Afrika die onze straten zijn komen bevolken? Stel dat ik voortaan ga dimmen, schuldbewust zwijgen, het hoofd buigen, mijn plaats weten?

Stel dat niet alleen ik, maar álle Nederlandse vrouwen dat zouden doen?

Hebben we dan die zo vurig gewenste maakbare samenleving, een wereld die  ‘progressief’ Nederland zo graag wil bereiken? Is dat wat ze voor ogen staat? Is dat de wens van PvdA, GroenLinks, D66 ?