Vorig jaar zomer zat hier een merel in de buurt met een heel speciaal lied. Het klonk als de beginregels van de Flippertune. Niet het refrein met ‘Daar heb je Flipper’ maar het coupletje dat daaraan voorafgaat. De eerste vier noten. Elke keer als ik hem hoorde dacht ik: hé, daar heb je Flipper! En dan had ik de rest van de dag het Flipperliedje in mijn hoofd. Toen hij eenmaal een vrouwtje gevonden had en zijn gezinnetje had gesticht verdween hij van het toneel, althans zijn gezang.
Gisteren hoorde ik opeens het Flipperliedje weer! Vanaf het dak. Hij is terug! Maar toen hoorde ik het deuntje ook van verderop. En van de overkant. Flipper heeft school gemaakt! Of zou het erfelijk zijn?
Losse Flodders 