Er ligt hier een oneindige zee aan onze voeten. Als je de kaart van de Middellandse zee niet zou kennen zou je inderdaad denken dat er geen eind aan komt. Maar het is een binnenzee, met een klein poortje naar de Atlantische Oceaan. Ik heb wel eens gelezen dat de Middellandse zee er tachtig jaar over doet om helemaal te verversen. Toch heb ik de indruk dat hij schoon is. Er wonen zelfs zeeschildpadden, die ook dit jaar weer een nest bij Koroni op het strand hebben gemaakt. Volgens het schoolbord bij de kiosk in de haven zouden er dit jaar zelfs 58 nesten rondom Koroni te vinden zijn.

Twee kareta-kareta-redders aan het werk

Laat de eieren toch met rust!

 
Achtenvijftig nesten. Werk aan de winkel voor de grote groep natuurliefhebbers van over de hele wereld die hier jaarlijks met hun kwastjes en schepjes in de weer gaan. Natuurverbeteraars aller landen verenigt u. Schildpaddenredders from all over the world, come to Koroni. Waar zou het met Moeder Aarde naartoe gaan als zij niet met hun penseeltjes het zand uit de pas geopende oogjes van weerloze zeeschildpadjes zouden frummelen? Wat zou er van de natuur overblijven als deze bevlogen en gepassioneerde mensen die Iets Voor Deze Wereld Willen Betekenen niet hun rieten matjes rondom een nestje zouden zetten en dagelijks zouden controleren? Hoe snel zou de wereld vergaan als deze Van Liefde Overstromende Goedertierenheden niet elke week zouden vergaderen over de taakverdeling? Verwoest zou zij worden, onze Moeder Aarde, overgeleverd aan het leger der slechteriken die niet omkijken naar hulpbehoevende kareta-kareta’s. Woestelingen die met hun nazi-laarzen zonder pardon de tere eitjes van deze edele zeedieren zouden vertrappen. De wereld zou één grote afvalput worden vol eierscherven en platgetrapte schildpadden. Zo zou het zijn als onze Engelen met Goddelijk Geduld niet naar het strand van Koroni zouden afreizen om zich in het bijzijn van bewonderende badgasten van hun edele taak te kwijten. Dankbaar moeten we zijn. Op onze blote knietjes (voorzichtig! Niet op de eieren!) moeten we deze Opofferingsgezindheden in hoogsteigen persoon bedanken. Acht-en-vijftig nesten, mensen! Achtenvijftig beloftes voor een Betere Wereld! Waar zou de natuur zijn zonder de mens? Dank dank dank voor het redden van de aarde. Amen.

Dappere dodo