Beste meneer Brouwers,

Zojuist heb ik uw werk ‘Sisyphus Bakens’ opengeslagen en de eerste hoofdstukken gelezen. Ik kocht dit boek in Groningen voor vijftien euro, als ik de sticker met streepjescode moet geloven.

Nu ik uw eerste hoofdstukken heb gelezen, weet ik dat u hiervan € 1,50 ontvangt. De rest gaat naar de boekhandel, de uitgever, de drukker en weet ik wat niet al. Ik ben het met u eens dat € 1,50 te weinig is en begrijp uw klaagzang over de financiële miskenning van grote schrijvers heel goed.

Uw boze geschriften zijn zeer vermakelijk en uw liefde voor het onderwerp is meestal ver te zoeken. Omdat u het uitgansgpunt hebt dat er – afgezien van lidwoorden – zoveel mogelijk verschillende woorden op een pagina dienen te staan, bent u een uitblinker in het vinden van venijnige synoniemen voor uw ‘geliefde’ onderwerpen. Daarvan doet de vindingrijkheid me keer op keer versteld staan. U bent bijzonder inventief!

Ware u vertaler geweest, of copywriter, dan zou u een tarief per woord kunnen bedingen, vermenigvuldigd met de oplage en het aantal herdrukken. Nooit zou u meer hoeven bedelen. Maar zo werken uitgevers niet, begrijp ik van u. Hebt u vaak met ze onderhandeld over percentages? Ik mag aannemen van wel. En ontvangt u leengeld van de bibliotheek? Ook al geen vetpot, zeker?

Jaren geleden las ik enkele romans van u met titels waarin het woord ‘zon’ opvallend vaak terugkeerde. Daarna heb ik u een poosje terzijde gelegd, omdat ik soms wel wat somber werd van uw geschriften. Aangezien ik nogal zwartgallig van mezelf ben, leek het mij gezonder om tijdelijk op wat opgewektere werkjes over te gaan. Ik herinnerde me uw werk vooral als zwaar en het zou wel even duren voordat ik weer tot de aanschaf van een der nieuwste Brouwers’ werken zou overgaan.

Toen kreeg ik een Bebook voor mijn verjaardag. U als oude brombeer weet natuurlijk niet wat dat is. Het is een elektronisch leesapparaat dat met een schermpje krampachtig een gewone gedrukte bladzijde probeert te imiteren. Ik moet u zeggen, dat lukt hem aardig. Zwarte inkt op witte ondergrond, ook te lezen in fel zonlicht en een knopje om de bladzijde om te slaan. Zelf vind ik hem een uitkomst – in één apparaat kan ik wel duizend boeken meenemen, mits die in electronische vorm verkrijgbaar zijn natuurlijk. Helaas zijn nederlandstalige ebooks nog altijd schaars, maar in het schamele rijtje literaire werken vond ik godzijdank ook enkele van uw werken, zoals Het is Niets, Stoffer en Blik en nog een paar.

Dat trok mij uiteindelijk over de streep. Ik kocht u weer! Voor minder geld dan de gedrukte versie. Mogelijk stellen uw honorariumprocentjes hier zelfs helemaal niets meer voor, hoewel de drukker en de hebberige boekhandel hier niet meer echte spelers van belang kunnen zijn. Enfin. Ik kocht twee van uw boeken en las ze beide op mij Bebook, liggend op het strand onder een parasol. Tot mijn verrassing en genoegen was u helemaal niet zwaar op de hand. Integendeel. U was boos. Giftig! Maar vooral: geestig. Zo had ik u nog niet eerder meegemaakt. Geestig! Wie? Jeroen Brouwers? Ja! Jeroen Brouwers!

In mijn papieren boekenkast staan zes van uw boeken. In mijn Bebook zitten er nu twee. Acht titels van elk zo’n vijftien euro, dat is in totaal ongeveer twaalf euro voor u. Omdat ik van uw werk geniet en er best wel wat voor over heb, stuur ik u hierbij het verschil dat bij die acht boeken aan de strijkstok is blijven hangen. Ik heb het bedrag een beetje afgerond, anders moet ik munten sturen en dan wordt de verleiding voor de postbode misschien te groot. Ik sluit daarom drie briefjes van vijftig euro in.

Ja, mee eens. Hier kunt u nog altijd geen pensioen mee opbouwen. Maar het zet iets recht. Zie het als symbool. Misschien een begin van een actie ‘Help Jeroen aan zijn pensioen’. Maar u kunt er natuurlijk ook gewoon een lekkere fles jenever van kopen. U hebt het verdiend.

Met vriendelijke groet,

Yorien

Griekenland, augustus 2009