Voor zijn laatste boek The road to Little Dribbling (in het Nederlands vertaald als De weg naar Little Dribbling) nam de schrijver Bill Bryson de meetlat ter hand, daartoe uitgedaagd door het Britse inburgeringsexamen dat hem (foute) feiten leerde over de langste afstand in Groot-Brittannië die je kunt afleggen zonder de zee te hoeven oversteken – ik vat het hier te kort samen, wat geen recht doet aan Brysons brille, dat geef ik toe. Die lijn gebruikt hij om wat ordening aan te brengen in zijn hernieuwde rondreis over dit ‘small island’. Hij plant zijn reis langs de lijn van Bognor Regis in het zuiden tot Cape Wrath in het uiterste noorden.
Ook ik kan de meetlat ter hand nemen. Niet voor Nederland, want die lijn heeft Man Bijt Hond al eens getrokken. Wel zou ik kunnen zoeken naar de langste rechte lijn die er binnen de provinciegrenzen van Groningen getrokken kan worden. Een Groningse Bryson-lijn .
Je hoeft maar naar de vorm van de provincie te kijken om te begrijpen dat je bij Ter Apel moet beginnen en dan schuin omhoogklimmen naar de Lauwerszee. Wat dat betreft had het Volkslied van Groningen, Grönnens Laid, ook wel wat korter gekund. Van Lauwerszee tot Drenthe. Klaar. Of, qua metrum en rijmmogelijkheden wenselijker: Van Drenthe tot Lauwerszee, daar heb je Grönnen wel zo’n beetje mee. Nou ja, bijna dan.
Nu doorkruist deze lijn nog acht gemeenten maar dat zullen er binnenkort minder zijn vanwege allerhande fusies. De Groningse Bryson-lijn loopt door de gemeenten Vlagtwedde, Stadskanaal, Pekela, Veendam, Hoogezand-Sappemeer, Groningen, Winsum en De Marne. Dan mis je toch wel een hoop gemeenten.
Misschien heeft het volkslied juist een extra regel nodig. Want als je een tweede lijn dwars op de eerste zet, van Friesland tot aan de Dollard, doorkruis je meteen ook gemeenten Grootegast, Marum, Leek, nog een keer Groningen, Slochteren Delfzijl en Oldambt. Nog niet compleet! Dan ook maar een derde lijn, loodrecht naar beneden. Van Drenthe tot aan ’t Wad of vice versa. Dan doorkruis ik de gemeenten Eemsmond, Loppersum, Bedum, hé alweer Groningen, Haren. Mis ik alleen nog Zuidhorn, Ten Boer, Appingedam, Menterwolde en Bellingwedde. Is ’t wat?