Als je in de flow zit, heb je geen besef meer van tijd of van ruimte. Je bent helemaal geconcentreerd op wat je aan het doen bent. Absorbed, zeggen de Engelsen zo treffend. Ik kan dat hebben als ik aan het tekenen ben, of tijdens een wandeling.

Gisteravond zat ik te lezen toen ik me er tussen de regels van bewust werd dat ik even niet meer wist welke dag, welk seizoen, welk jaar, welk leven het was. En waar was ik eigenlijk? Dit duurde een honderdste van een milliseconde – en op hetzelfde moment was het ook alweer voorbij en was het gewoon half twaalf ’s avonds, in de herfst van 2013 in mijn eigen leven en zat ik op mijn stoel op zolder en vroeg ik me af of dit de eerste tekenen waren van dementie.